శ్రీ

"మెలికలు తిరిగే నది నడకలకూ, మరి మరి ఉరికే మది తలపులకూ.." అలుపన్నదే ఉండదని, భలే 'లయ'గా చెప్పి ఒప్పించాడే అనుకున్నాను కానీ, అతని పేరేమిటో నాకప్పుడు తెలీదు. "ఊరికే ఉండదే ఉయ్యాలూగే మనసూ.." అని ఊగుతూ తూగుతూ పాడుకున్న మా యవ్వనం మీద అతని సంతకం పడుతోందనీ ఏమంత శ్రద్ధగా గమనించుకోలేదు.

"ఔననా..కాదనా...అతనేదో అన్నాడూ" అనిపించే తొలిప్రేమ తడబాటునీ, "వీచే గాలి నీ ఊసులై తాకుతూ ఉంటే..దూరం దిగులుపడదా నిన్ను దాచలేననీ" అని అదే హృదయం నమ్మకంగా పలికి, "ప్రతీ శ్వాసలో ఉయ్యాలూగు నా పంచ ప్రాణాలు నీవే సుమా" అంటూ తీర్మానించడాన్నీ - మా మాటలు కాకపోయినా పాటలుగా పాడుకున్న క్షణాలు నిన్నా మొన్నా జరిగినంత స్పష్టంగానూ గుర్తు.

"అమ్మ కొంగులో చంటి పాపలా...మబ్బు చాటునే ఉంటే ఎలా?" అంటూ కవ్వించి వెండివెన్నెలను నేలకు దించి, ప్రణయ ఝంఝలో కంపించే చిగురుటాకు లాంటి మనసుని ఏడంటే ఏడే స్వరాలతో లాలించి ఊరడించిన శ్రీని - ఈ పాటల్తోనే గుర్తుంచుకుంటానెప్పటికీ..!