"ఇది నాదేనని గుర్తుంచుకుని భద్రంగా నీ దగ్గరుంచుకో..." అంటూ hourglass నా చేతుల్లో పెట్టాడొక మిత్రుడు. ఇంటిలో కనపడే మూలలో, ఇష్టంగా అమర్చుకున్న ఈ అరచేయంత బొమ్మని, ఈ పదేళ్ళల్లోనూ కొన్ని వేల సార్లు దాటుకెళ్తూ తాకి చూసుకునుంటాను. సోమరి మధ్యాహ్నాల్లో సోఫాలో గడ్డం మీద పడుకుని దాన్నే పరీక్షగా గంటల తరబడి గమనించుకుని ఉంటాను. ఇసుక జారిపోవడం ఎప్పుడూ ఆటలానే అనిపిస్తుంది తప్ప కాలపు రహస్యమేదీ గరుగ్గా గుండెని తాకినట్టు ఉండదు.
కళ్ళూ వేళ్ళూ మనసూ ఎలా తిప్పితే అలా తిరిగే, మన చేతుల్లోని ఆటబొమ్మలానే అనిపిస్తుంది జీవితమెప్పుడూ. గిరుక్కున వెనక్కి తిప్పి బోర్లా పడేస్తే, నిండుగా మళ్ళీ కళ్ళ ముందు నిలబడినట్టే ఉంటుంది కాలం, జారిపోయిన రేణువుల మీదకి చూపు మళ్ళదు.
గుంజుకుపోయేందుకు ఎవరైనా రానీ, ఎన్ని ప్రయత్నాలైనా చెయ్యనీ, ' ఈ జీవితం మొదట నాది' అన్న స్పృహలోనే అంతులేని తృప్తి తొణికిసలాడుతుంది. అలా అనుకోవడానికి కొందరికి ఊహ తెలిసే వయసొస్తే చాలు, కొందరికి జీవితకాలమూ సరిపోదు.
కొత్త సంవత్సరమంటే మనం అరచేతులు రుద్దుకుని అన్నిటికీ సిద్ధంగా ఉండి తిప్పుకున్న sand clock లా - నిండుగా మన దోసిట్లో వాలిన కాలంలా ఉంటుంది. చేజారుతున్నదంతా రేపటికొక జ్ఞాపకమని గుర్తుంచుకుని, జీవితమెంత నిండైన అనుభవాలతో బరువెక్కుతోందో కొల్చుకు చూసుకోవడానికి - I wish you all a VERY HAPPY new year!! 
No comments:
Post a Comment